JARACAL

Dit is nie die eerste keer dat ek dié sien gebeur nie maar dit gebeur min genoeg dat ek gedink het om dit te post. Die koeël in die geval is 'n 167gr Peregrine VLR4 uit 'n .30-06 wat beide blaaie van 'n gemsbokbul gebreek het. Die skag steek deur die vel aan die uitskiet kant maar die omgeklinkte deel van die koeël word deur die vel vasgehou.
Ek het al dieselfde gesien met 'n 120gr Peregrine VRG4 uit 'n 6.5x55 op 'n vlakvark, 'n 180gr Barnes TSX uit 'n .300 win mag op 'n eland en 'n 154gr Hornady Interlock uit 'n 7x57 op 'n waterbok. Dit is dus nie 'n kaliber of koeël spesifieke gebeurtenis nie.

Ons het dit in 2013 gesien met 'n 250gr Peregrine koeel uit 'n .338 Lapua op 'n vlakvark.
Ek vermoed dis as n 'n koeel net-net stabiel is, dan is dit op sy laaste spoed wat hy so omdraai en soos 'n valskerm optree, maar ek is nie 'n ballistiese kenner nie. Ek trek net snellers vir 'n lewe.

Hier is 'n 154gr Hornady Interlock 7mm koeël wat dieselfde gedoen het in 'n waterbok.

As die koeël "oopgemaak" het, het hy mos reg opgetree ...of hoe? Dink julle nie die koeël het eenvoudig omgedraai in die diere se lywe nadat hy iets hard binne die dier getref het nie? Steeds interessant om te sien.

As jy 'n korter (ligter) koeël van dieselfde tipe en konstruksie gaan gebruik, behoort hy beter te stabiliseer, wat beteken dat hy nie so maklik kan omswaai nie.
Die omswaai kan ook veroorsaak dat die wondkanaal nie heeltemal reguit is nie.

Wat met Thinus se koeël gebeur het, het ek ook al verskeie kere gekry. Met GS Custom op 'n swartwildebees het ek ook gekry dat die koeël se basis by die vel uitsteek en die mushroom nog binne is. Ek het dit ook gekry met Nosler Partitions wat ek op 'n kol baie gebruik het. Ek het ook al verskeie kere koeëls binne-in bokke herwin wat omgeswaai het en met die skag vorentoe wys. Volgens my ervaring maak baie koeëls so. Net verlede week het ek 'n nuwe SA-vervaardigde koeël getoets in wetpacks en melkbottels gevul met water. Daar het ek ook koeëls gekry wat tuimel en een is herwin wat met sy basis vorentoe wys.
Mooi loop

Dalk net my domgyt.....die koeël se skag wat nie ontvou het nie, se weerstand is sekerlik minder (ek dink in terme van n parachute)....dan klink dit vir my heel reg dat hy so maak veral as hy bietjie been tref om hom te laat swaai ?

Sent from my SM-A536E using Tapatalk

jdpretorius wrote: ↑Fri Feb 09, 2024 6:50 am Dalk net my domgyt.....die koeël se skag wat nie ontvou het nie, se weerstand is sekerlik minder (ek dink in terme van n parachute)....dan klink dit vir my heel reg dat hy so maak veral as hy bietjie been tref om hom te laat swaai ?

Sent from my SM-A536E using Tapatalk

Maak sin...

Pierre van der Walt verduidelik dit mooi in sy boek "African Dangerous Game Cartridges". Ek sal dit weer moet lees om die detail te onthou, maar dit kom daarop neer dat alle koeëls tuimel binne die dier en dit is wat dit so moeilik maak om 'n soliede koeël te kry om reguit te penetreer.

Hierdie verduideliking, vanaf 'n ander forum, maak vir my baie sin.

Anyways... at impact, the bullet deforms (mushrooms) and starts traveling through the target medium. Because the latter is far denser than air, the bullet rotation slows down and the gyroscopic stability decreases. At the same time, (because the center of mass is behind the center of pressure) the thing wants to flip gatoorkop, but this is countered by the gyroscopic stability and the orientation is maintained. At some point the gyroscopic stability reduces to a point where it can no longer maintain the initial orientation, and it flips tail-end forward, which is a stable orientation, because the mushroom creates drag behind the center of mass. If the bullet has enough retained momentum it will therefore punch tail-end first through the opposite skin, but then then get caught by the mushroom, resulting in what you see there.

by Alwin » 08 Feb 2024 19:51

As jy 'n korter (ligter) koeël van dieselfde tipe en konstruksie gaan gebruik, behoort hy beter te stabiliseer, wat beteken dat hy nie so maklik kan omswaai nie.
Die omswaai kan ook veroorsaak dat die wondkanaal nie heeltemal reguit is nie.

Dit wat Alwin hierbo sê, is die werklike rede vir die tuimel gedrag van 'n koeël alreeds tydens impak en/of tydens penetrasie.

Aanvullend hiertoe moet in gedagte gehou word dat die effek van jou geweer loop se groefdraai/(twist), bepaal die lengte van die koeël wat jy kan gebruik om daardie koeël stabiel/(neus eerste) te laat vlieg en ook die teiken/bok teen die regte impakhoek/[angle of incidence] te tref, om dan sonder om te tuimel steeds neus eerste, te kan penetreer in die bok.

Soos Alwin dan heeltemal tereg hierbo genoem het, is dit gewoonlik 'n té lang koeël wat tuimel bloot omdat die geweer loop se groefdraai nie die koeël reg van die begin af voldoende stabiliseer nie.

Jy gaan sukkel om my te oortuig dat n 154gr Hornady Interlock 7mm platbasis koeël teen 2650vps nie voldoende stabiliseer in n 1 in 9.5" twist loop nie.

Sent from my SM-A336E using Tapatalk

Een van die koeëls wat omgeswaai het en basis eerste by 'n bok uitgesteek het in my geval was 'n 130gr, 308 GS Custom. Dis glad nie 'n lang koeël nie. Ek het die omswaaiery by korter en langer koeëls gesien, so ek glo nie die sogenaamde onstabiliteit is altyd die geval nie.

Hou in gedagte, stabiliteit van koeëls word bereken vir die digtheid van die lug/atmosfeer waardeur die koeël beweeg.

Die digtheid van n bok se lyf weefsel is ordes meer as die van die atmosfeer.

Sent from my SM-A125F using Tapatalk

swc-tr wrote:Hou in gedagte, stabiliteit van koeëls word bereken vir die digtheid van die lug/atmosfeer waardeur die koeël beweeg.

Die digtheid van n bok se lyf weefsel is ordes meer as die van die atmosfeer.

Sent from my SM-A125F using Tapatalk

Ek stem saam hiermee, daarom maak die verduideliking wat ek bo gepos het (#10) vir my sin. In al die gevalle waar die koeëls deur die vel gesteek het was die ingangs en uitgangs wonde in die borskas mooi rond, nie langwerpig nie. Die wondkanale het gewys dat die koeëls eers laat in die penetrasie proses onstabiel geraak het.

Sent from my SM-A336E using Tapatalk

Rotasie stabiliseer die koeël. Teen die einde van sy tog deur die weefsel is dit baie moontlik dat die tol aksie nie meer plaasving nie en daar dus geen kragte die punt na vore hou nie. Dit en die oneweredige paddastoel kan dus nou maklik die gat oor kop beweging tot gevolg hê. Die feit dat die koeël reeds sy werk gedoen het sal my nie bekommerd maak oor die' verskynsel nie.

More Manne

Terminale balistiek en spesifiek hierdie verskeinsel kan nie net toegeskryf word aan een aspek nie. Dit neem n hele klomp fatore om hierdie verskeinsel te verklaar en om ding nog moeiliker te maak is dat dit soms twee of selfs meer aspekte vat om by presiesdieselfde resutaat uit te kom. Daar is fatore wat in my opinie groter rolle speel en ander kleiner, maar die realiteit is dat almal wel n rol speel.

Groetnis
Wouter

Vir my is die mees logiese verklaring die groter wrywing wat die spin van die koeël baie verminder wat onstabiliteit in die liggaam kan veroorsaak. Maar selfs wanneer iets wat spin iets hards, soos 'n been, tref kan dit begin tol. Die sleur van die mushroom sal dan waarskynlik soos 'n valskerm na agter draai as gevolg van die momentum wat die koeël nog het.

Maar wat belangrik is, is dat die koeël die eintlike werk gedoen het om die bok dood te maak.

Interessant wat die verskil van 'n ongebonde loodkern koeël teenoor 'n monolitiese en gebonde koeël is.

Wat ook vir my interessant is, is dat die koeëls nie hierdie tendens wys in gel toetse nie, of mis ek iets?

Giepie wrote: ↑Mon Feb 12, 2024 9:25 am V interessant is, is dat die koeëls nie hierdie tendens wys in gel toetse nie, of mis ek iets?

Het dit baie gesien in "wetpack' toestse in die verlede by die ou Krygkor/PMP.

Giepie wrote: ↑Mon Feb 12, 2024 9:25 am Vir my is die mees logiese verklaring die groter wrywing wat die spin van die koeël baie verminder wat onstabiliteit in die liggaam kan veroorsaak. Maar selfs wanneer iets wat spin iets hards, soos 'n been, tref kan dit begin tol. Die sleur van die mushroom sal dan waarskynlik soos 'n valskerm na agter draai as gevolg van die momentum wat die koeël nog het.

Maar wat belangrik is, is dat die koeël die eintlike werk gedoen het om die bok dood te maak.

Interessant wat die verskil van 'n ongebonde loodkern koeël teenoor 'n monolitiese en gebonde koeël is.

Wat ook vir my interessant is, is dat die koeëls nie hierdie tendens wys in gel toetse nie, of mis ek iets?

Kyk hoe reageer daai koels in gel

https://youtu.be/MJ7OJvpVzVo

swc-tr wrote: ↑Mon Feb 12, 2024 9:39 am

Giepie wrote: ↑Mon Feb 12, 2024 9:25 am V interessant is, is dat die koeëls nie hierdie tendens wys in gel toetse nie, of mis ek iets?

Het dit baie gesien in "wetpack' toestse in die verlede by die ou Krygkor/PMP.

Moet byvoeg, dit gebeur hoofsaaklik met expanding koeels, het dit selde waargeneem met "solids."

Lyk vir my ook of dit by solids anders werk. In hierdie video bly die koeëls reguit gaan.
https://youtu.be/rfATrecvzHI?si=0rsMM0Yn-m00XrQC

In hierdie video het hulle been ingesit, net jammer die geblok was nie langer nie, maar dit lyk of dit wel begin tuimel het aan die einde.
https://youtu.be/8-mlwKcz-94?si=qHZ4hlNRG2rlfowX

Dit bly interessant hoe die verskillende soorte koeëls reageer in die gel, met en sonder been. Daar is 'n klomp ideës wat ek het om te toets, maar die finansies en kameras is maar die beperking.

Verskoon my vir die twee stukkies wat ek hier plaas, dit raakgeloop toe ek so bietjie terug gedwaal het in die verlede se jagte.

Hierdie glo ek kan nou nie beskryf word as "eienaardige koeël gedrag" nie, maar eerder as dit wat mens verwag van 'n goeie gehalte gestabiliseerde koeël, gelanseer uit dood gewone fabrieksvervaardigde jaggewere.

15. "Facing the setting sun, the (hartebeest) bull probably could not identify me and moved left and clear of the others for a better look. He was facing me at a slight angle and I steadied the crosshair on the point of his shoulder.
At the shot I felt no recoil, but clearly heard the strike of the bullet. The old one turned and tried to follow the others, but his legs would not carry him. I watched the spot where he went down in the long grass for a few seconds, then made my way over there. One hundred and ninety paces later I knelt beside him. Later, during the autopsy, I found that the 130gr GS Custom bullet (launched out of the writers .30-06) had broken the near shoulder, passed over the heart, destroying the 'plumbing', and continued through the liver and rumen to lodge under the skin in front of the far back leg - phenomenal penetration for such a light bullet." ~ Article in Man Magnum's January 2009 issue written by Koos Barnard - page 46 refers.

25. It is amazing what accuracy out of a small calibre rifle with a premium grade bullet can bring about. I went on a Blesbuck hunting trip early Tuesday morning, 18 May 2010.
At just over 100m I took my first ram with a perfectly placed, high neckshot out of my .222 Remington Anschutz rifle with a GSCHV 40gr hunting bullet.
The second ram presented itself with an opportunity for a shot at 140m. Once again a nicely placed, high neckshot dropped him in his tracks.
Both bullets penetrated completely and couldn't be retrieved.

This, quite so easy an achievement, makes a total laugh of Magnum's statement made in Shooter's Clinic on page 75 in their April 2010 edition, namely:
"The .222 Remington is not the ideal cartridge for springbuck or bushbuck, no matter what bullet you use."

Springbuck is smaller than Blesbuck and Bushbuck could be same size or slightly larger than Blesbuck again.
So why on earth is the .222 Remington, according to Magnum, not suitable to hunt these antelopes with 'no matter what bullet you use', again as stated in Magnum?
Koos Geldenhuys, Witbank - 18 May 2010.

Koos, ek weet nie eintlik wat het die storie van die hartbees te doen met hierdie draad nie of wat jy daarmee probeer sê nie. My ondervinding is dat enige expander-koeël, maak nie saak of dit 'n loodkern of monometaalkoeël is nie, nie altyd ewe goed presteer nie. Ek het nie GS se koeëls probeer sleg maak nie, bloot gesê wat ekprakties ondervind het en ek kan die foto ook verskaf van die 130gr, .308-koeël wat by die swartwildebees uitsteek. Ek was daardie dag ook nie alleen nie, maar het twee ander manne by my gehad wat die gebeurtenis meegemaak het. Ek het ook genoem dat ek Nosler Partitions uitgehaal uit uit wild wat dieselfde doen. Ek wil by Wouter aansluit dat daar verskillende faktore is wat aanleiding gee tot koeëlgedrag en dat jy nie altyd kan vaspen wat presies dit is nie. Volgens my word daar te veel klem gelê op die sogenaamde stabilisasie van koeëls as die koeël eers binne die bok is. Daar is net te veel faktore binne-in die dier wat veroorsaak dat koeEls tuimel. Ons kan redeneer tot die koeie huis toe kom en sal dan nog steeds nie by die ware oorsake uitkom nie. Feit is, soms werk 'n koeël uitstekend in een bok, net om snaakse dinge aan te vang in die volgende bok wat jy skiet. Mooi loop

O ja, oor jou ondervinding met die besbok en die .222 kan ek maar net sê dat ons altyd by Magnum (Gregor Woods het gewoonlik die vrae oor geskikte kalibers beantwoord) die veilige uitweg gekies het en liewer groter kalibers aanbeveel het. Jy kan 'n Mirage vegvliegtuig met 'n .22LR afskiet as jy hom "net reg" tref maar dit maak nog nie die .22LR 'n geskikte lugafweerkaliber nie. Ek het ook al baie springbokke, blesbokke en verskeie rooibokke met my .223 Rem geskiet. So ja, jy kan verseker groot bokke met klein kalibers skiet, maar baie mense vergeet gerieflikheidshalwe of hulle lees die aanbevelings bloot nie raak nie en gebruik dan varmint-tipe koeëls op groot bokke in hul .222's of .223's. Jy hoef maar net op facebook en ander sosiale media rond te kuier om te sien hoe ongelooflik oningelig mense steeds is. En daag iemand by 'n wildplaas op om blesbokke te skiet met sy .222 en hy kwes iets dan sal hy nie die koeËls die skuld gee of die skootplasing nie. Hy sal bloot sê Magnum het gesê 'n .222 is goed genoeg vir blesbokke. Ek was lank genoeg in die tydskrifbedryf om jou baie stories te kan vertel van mense en kalibers en goed wat skrywers konsuis sou geskryf het of nie geskryf het nie.

HIerdie swartwildebees is op 24 Sept 2008 geskiet. Saam met my was Pikkie Uys en Marius Moolman (regs op die foto). Hier kan julle sien hoe die GS Custom-koeëls (130gr uit my .30-06) by die verste blad van die bok uitsteek nadat hy die skoot ontvang het.